En selv i ett ord

Jeg sjarmeres og inspireres av et kvikt svar Einar Økland gir en intervjuer i forrige ukes Dag og Tid:

– Dersom du skulle summera deg sjølv opp i eitt ord, kva kunne det vera?

– Kolon.

– ???

– Kolon har noko på begge sider, men er heilt ope både for innspel og utspel. Men dette er ei artikulering som kjem i ettertid. Ein veit ikkje kva ein tek inn, eller kva ein slepper ut, før etterpå. Eit alternativt svar kunne vore «punktum». Eit punkt har inga utstrekning og kan vera både byrjing og slutt.

Previous: PoesiNext: Jernalderord